Wybitne postacie życia politycznego, społecznego i kulturalnego zasłużone dla Kalisza, a także dla kraju i świata znalazły swoje miejsce w złotej księdze miasta i uhonorowane zostały godnością honorowego obywatela grodu nad Prosną. Poczet honorowych obywateli zawiera 11 nazwisk. W okresie międzywojennym władze miasta nadały dwa honorowe tytuły, w roku obchodów XVIII wieków Kalisza także dwa. W okresie od roku 1994 do 1999 do złotej księgi wpisano siedem osób. 

      Zmian w zasadach nadawania godności honorowego obywatelstwa miasta dokonała Rada Miejska Kalisza 22 stycznia 1991 roku. W uznaniu wybitnych zasług dla świata, kraju i miasta, przypominając i potwierdzając nadanie tegoż obywatelstwa Stanisławowi Wojciechowskiemu, Józefowi Piłsudskiemu, Marii Dąbrowskiej i Tadeuszowi Kulisiewiczowi, godność nadaje Rada Miejska w drodze uchwały. Fakt nadania potwierdza dyplom honorowy. W latach 1994-1999 tytuł honorowego obywatela miasta otrzymali:

     Urodzony w roku 1913 profesor J. Garliński to historyk, pisarz i publicysta, uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku, następnie w Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, absolwent Liceum im. Adama Asnyka w Kaliszu, więzień hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Przez powojenną rzeczywistość w kraju zmuszony został do życia emigracyjnego. Od dziesiątków lat mieszka w Londynie. Józef Garliński jest niestrudzonym działaczem społecznym. Profesor Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie, współtwórca Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie, współpracownik paryskiej "Kultury", badacz historii drugiej wojny światowej, od 1975 prezes Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. To tylko niektóre Jego działania i funkcje na emigracji. Zapraszany przez dziesięciolecia z wykładami do ośrodków na całym świecie, nawiązywał zawsze do dziejów grodu nad Prosną, ukazując ich wielonarodowościowy i wielowątkowy aspekt. W roku 1988 na międzynarodowej konferencji w Jerozolimie prezentował cykl wykładów z historii Kalisza i Żydów kaliskich. Hołd Kaliszowi i latom spędzonym w asnykowskiej szkole złożył w swej książce "Świat mojej pamięci". Na każde wezwanie asnykowców przyjeżdża do miasta swojej młodości. Tytuł honorowego obywatela miasta otrzymał w roku 1994. 

     Wychowanek Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu, absolwent Wydziału Chemii Politechniki Lwowskiej, profesor inżynier chemii fizycznej. Mieszka w Warszawie. Walczył jako ochotnik w bitwie warszawskiej w roku 1920. Był asystentem profesora Ignacego Mościckiego i kierownikiem Instytutu Chemii w Polskiej Akademii Nauk. Inicjował badania gleb w okolicach Kalisza. Jest autorem 27 patentów w dziedzinie chemii i fizyki, wynalazcą leku przeciwrakowego pod nazwą "Novit". Manifestuje swój "kaliski rodowód" sponsorując wydawnictwo kwartalnika "Kaliszanie w Warszawie". Jest aktywnym członkiem Klubu Kaliszan w stolicy. Prof. Jan Nowacki uhonorowany został tytułem w roku 1995. 

      Jego związek z Kaliszem datuje się od lat młodości. Urodzony w roku 1921 w Kielcach, ale w Kaliszu kończył Gimnazjum im. Adama Asnyka, a następnie podchorążówkę w Szczypiornie. Start życiowy tego wybitnego emigracyjnego poety i malarza przypada na lata drugiej wojny światowej. Po wojnie osiadł we Francji, gdzie pracował jako dziennikarz i publicysta w polskim radiu. Swoje artystyczne pasje realizował głównie na polu literatury i sztuk plastycznych, osiągając niemałe sukcesy. Jego twórczość literacka uhonorowana została prestiżową nagrodą Kościelskich w Genewie w roku 1963 oraz nagrodą londyńskich "Wiadomości" w roku 1967. Do miasta swej młodości Jan Winczakiewicz zaczął powracać dopiero w ostatnich latach. W roku 1990, pod auspicjami Towarzystwa Miłośników Kalisza, wystawiał swoje prace plastyczne w KMPiK, kończąc wystawę aukcją. Cały dochód ze sprzedaży dzieł autor przeznaczył na rewaloryzację kaliskich zabytkowych cmentarzy. Twórczość literacka Jana Winczakiewicza stała się bliższa kaliszanom także dzięki wydaniu przez redakcję "Ziemi Kaliskiej" w roku 1992 zbioru jego poezji "Wiersze przesiane", który stał się obowiązkową lekturą na wydziale filologii polskiej. Od roku 1990 artysta pojawia się na spotkaniach asnykowców. Tytułem honorowego obywatela miasta został wyróżniony w roku 1995.

     Urodzony w roku 1906 w Kamyku koło Częstochowy. Zmarł w roku 1998 w Anglii. Prawo ukończył na Uniwersytecie Warszawskim. Przed otrzymaniem zadania w Kaliskiem pracował w Ministerstwie Robót Publicznych, skąd został przeniesiony do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, do gabinetu ministra na funkcję łącznika resortu z sejmem i senatem. W roku 1936 organizuje i przygotowuje wzorową wieś polską w Liskowie, w powiecie kaliskim, którą zwiedziły tysiące ludzi z całej Polski. W roku 1937 zostaje starostą powiatowym i przewodniczącym sejmiku w Kaliszu. Na stanowisku tym pozostaje do 4 września 1939 roku, kiedy to Niemcy zajmują miasto i powiat. W kampanii wrześniowej pozostawał do dyspozycji premiera. Ostatnia praca w niepodległej Polsce to zorganizowanie przejścia władz państwowych, części wojska, skarbu do Rumunii. Po dotarciu do Francji zgłosił się do organizowanego wojska polskiego i otrzymał skierowanie do szkoły podchorążych. Czas drugiej wojny światowej to służba wojskowa w jednostkach wojskowych na zachodzie. Władze województwa kaliskiego i miasta uczciły 90 rocznicę urodzin Stefana Soboniewskiego. W roku 1996 otrzymał honorowe obywatelstwo Kalisza. 

     "Z potrzeby utrwalenia w pamięci współczesnych i przyszłych pokoleń, zasłużonych, związanych z Kaliszem ludzi oraz w uznaniu ich wybitnych osiągnięć i poczynań, działań i przedsięwzięć dla miasta, kraju i świata, z głębokim szacunkiem Rada Miejska Kalisza nadaje Jego Świątobliwości Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II tytuł Honorowego Obywatela m. Kalisza". Dyplom honorowy podpisali: przewodniczący Rady Miejskiej Zbigniew Włodarek i prezydent Kalisza Wojciech Bachor. Działo się w dniach papieskiej pielgrzymki do Ojczyzny, w dniu 4 czerwca 1997 roku, kiedy to Jan Paweł II przybył do kaliskiego sanktuarium świętego Józefa. Podczas świątecznej czerwcowej roku 1997 sesji Rady Miejskiej Kalisza nadano godność honorowego obywatela miasta Kalisza papieżowi Janowi Pawłowi II, zwierzchnikowi Kościoła rzymsko-katolickiego i głowie państwa watykańskiego, urodzonemu w roku 1920, wyniesionemu na Tron Piotrowy 16 października 1978 roku.

       Urodził się w Kaliszu w roku 1936 w znanej rodzinie adwokackiej. Jest absolwentem Szkoły Podstawowej nr 4 im. Elizy Orzeszkowej i I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka. Od najmłodszych lat zafascynowany był muzyką synkopową. W Kaliszu grał między innymi w zespole jazzu tradycyjnego. Studiował na Politechnice Poznańskiej, a później na Akademii Muzycznej w Krakowie. Poza działalnością koncertową i popularyzatorską w radiu bardzo wiele komponuje. Drukiem wydano około 500 kompozycji, w tym cztery koncerty symfoniczne i piosenki specjalnie napisane dla Ewy Bem, Andrzeja Dąbrowskiego i Hanny Banaszak. Z rodzinnym Kaliszem związany jest bardzo silnie, przebywa każdorazowo wraz z zespołem na kolejnych zjazdach asnykowców. Od początku pojawienia się w Kaliszu Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Pianistów Jazzowych kilkakrotnie uczestniczył w pracach jury. Jan "Ptaszyn" Wróblewski otrzymał honorowe obywatelstwo w czerwcu 1999 r. 

     Syn Leiba-Leo Jedwaba zamęczonego w warszawskim getcie w roku 1942 i Elli z Lipskich zamordowanej w Warszawie w roku 1945. Urodził się w Kaliszu w roku 1918. Jest absolwentem Państwowego Gimnazjum im. Adama Asnyka. W roku 1938 podejmuje studia medyczne w Uniwersytecie Warszawskim , z którego na skutek antysemickich przykrości, getta ławkowego po niedługim czasie odchodzi, aby kontynuować na francuskim uniwersytecie w Nancy. W roku 1939, wobec nadciągającego niebezpieczeństwa wybuchu wojny wraca do kraju, by stawić się w macierzystej jednostce, 84 Pułku Strzelców Poleskich w Wieluniu. Ucieczka przez Rumunię do Francji, a później do Anglii wyznaczają okupacyjne lata Henryka Jedwaba, żołnierza. Ochotnik do elitarnej jednostki dywersyjnej, uczestnik dwóch natarć na Monte Cassino, udział w bitwach o Ankonę i Bolonię to w skrócie szlak bojowy H. Jedwaba. Do roku 1947 pozostaje w II Korpusie Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po demobilizacji podejmuje studia na Wydziale Przemysłu Chemiczno-Włókienniczego Uniwersytetu w Leeds uzyskując w efekcie dyplom inżyniera. W roku 1950 emigruje do Kanady. Zdaniem wnioskodawców - Stowarzyszenia Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Adama Asnyka, swoimi dokonaniami przynosi zaszczyt i chlubę rodzinnemu miastu. Wyróżnienie Henryka Jedwaba to także hołd dla wszystkich Kaliszan - Żydów, współmieszkających i żyjących w grodzie nad Prosną od czasów księcia Bolesława Pobożnego aż po tragiczne dni zagłady w drugiej wojnie światowej. 

OPRACOWAŁ TADEUSZ KROKOS, Kalisia Nowa nr 6/99.
Zdjęcia przedstawiają Poczet Honorowych, udostępnili je: 
Muzeum Ziemi Kaliskiej, Stowarzyszenie Asnykowców, Biuro Rady Miejskiej. 

Twórcą i sponsorem stron internetowych Ziemi Kaliskiej  jest firma rodzinna - Zakład Informatyki i Elektroniki MIKROSAT,
62-800 Kalisz, ul. Sułkowskiego 2, tel. (0-62) 7671842 w osobach Krzysztofa Płocińskiego  
- właściciela, oraz dzieci: Mateusza, Szymona i Marii Płocińskich, e-mail: kplocinski@mikrosat.com.pl.
 Wszystkie opublikowane materiały można wykorzystywać w każdy godny sposób pod warunkiem podania źródła.
Š 1996-2001 by Krzysztof Płociński i rodzina.